Er is een bosuil die je kunt zien in het bos op de Laarsenberg. De bosuil is een prachtige vogel met glanzende, bruine veren en grote, ronde ogen.
In het bos op de Laarsenberg is het altijd rustig en stil, en de bosuil vind het heerlijk om daar te wonen. 's Nachts, wanneer de andere dieren in het bos slapen, vliegt de bosuil op zoek naar prooi. Met haar scherpe ogen en oren kan ze in het donker gemakkelijk muizen en kleine zoogdieren opsporen.
Wanneer ze een prooi heeft gevonden, valt ze snel aan en grijpt ze het dier met haar sterke klauwen. Op een nacht vloog de bosuil naar de rand van het bos, waar ze een konijn zag zitten. Ze vloog naar beneden en greep het konijn, maar op dat moment hoorde ze een harde knal.
De bosuil schrok en liet het konijn los, en toen ze omhoog keek, zag ze dat er een jager in het bos was. De jager had een geweer en richtte het op de bosuil. De bosuil was snel en wendbaar, en ze wist te ontsnappen aan de jager door snel weg te vliegen. Maar vanaf dat moment was ze extra voorzichtig wanneer ze 's nachts op jacht ging, en ze bleef altijd in de buurt van het bos om te voorkomen dat ze weer door een jager werd opgemerkt.
Al snel ontdekte de bosuil dat ze niet de enige was die in het bos woonde. Er waren nog meer dieren, zoals eekhoorns, konijnen en vogels, die er net zo van genoten om in het bos te leven als zij. De bosuil vond het fijn om naar de andere dieren te kijken en te luisteren naar hun geluiden, en soms vloog ze met ze mee wanneer ze op jacht gingen.
Zo leefde de bosuil gelukkig en veilig in het bos op de Laarsenberg, en ze geniet nog steeds iedere dag van haar leven in het rustige bos
